ராஜா மற்றும் பிச்சைக்காரன்

முன்னொரு காலத்தில் ஒரு நாடு ஒரு அரசனால் ஆட்சி செய்யப்பட்டது. தற்சமயம் அந்த அரசனுக்கு வயதாகிவிட்டதால் அவனை அடுத்து அந்த நாட்டை அரசமைக்க அவருக்கு ஒரு மகன் இல்லை எனவே நாட்டை ஆள ஒரு பொருத்தமான வீரனை தேர்ந்தெடுக்க அரசர் விரும்பினார் அதைத் தொடர்ந்து ராஜா தனது நாடு முழுவதும் அறிவிப்புகளை அனுப்பினார். அந்த அறிவிப்பில், அந்நாட்டு தகுதிவாய்ந்த இளைஞருக்கு அரசர் உடன் நேர்காணல் வைக்கப்படும். இதில் கலந்துக்கொள்ளும் வேட்பாளருக்கான ஒரே தகுதி என்னவென்றால், நாடு முழுவதும் உள்ள ஒவ்வொரு சக மனிதர்கள் மீது மிகுந்த அன்பு வைத்திருக்க வேண்டும் என குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.

தொலைதூர கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒரு ஏழை இளைஞனும் அந்த அறிவிப்பைப் படிக்கிறான். நாட்டின் ஆட்சியாளராக இருப்பதற்கு மிகவும் உற்சாகத்துடன் அறிவிப்பை படித்து, ராஜாவுடன் நேர்காணலுக்குத் தயராகத் தொடங்கினான்.

அந்த ஏழை இளைஞன் ஒரு கனிவான மனிதர், கடின உழைப்பாளி, ஆனால் அவர் மிகவும் ஏழ்மையானவர். பல்வேறு சூழ்நிலைகளின் காரணமாக ராஜாவின் பார்வையில் அந்த மனிதனுக்கு நல்ல உடைகள் இல்லை, எனவே அந்த இளைஞன் மிகவும் கடினமாக உழைத்து, சரியான துணிகளையும் பொருட்களையும் வாங்குவதற்கு சிறிது பணத்தை மிச்சப்படுத்தினான்.

பின்பு அரண்மனைக்கு செல்லும் நீண்ட பயணத்திற்காக தனது பொருட்களையும், நேர்காணலுக்கான சரியான உடையையும் பெற்றபின், அந்த இளைஞன் தனது பயணத்தை தொடங்கினான், அவர் பல நாட்கள் பயணம் செய்து அரண்மனை கண்ணில் படும் தொலைவில் வந்தார், கிட்டத்தட்ட அவர் பயணத்தை முடித்துவிட்டார்.

அப்போது சாலை ஓரம் நின்றுகொண்டிருந்த ஒரு ஏழை பிச்சகாரன்  குளிரில் நடுங்கியப்படி  தன் கைகளை நீட்டி, அவனது பலவீனமான குரலை வளைத்து உதவி செய்யுமாறு கெஞ்சினான். எனக்கு பசியும், குளிரும் இருக்கிறது தயவுசெய்து எனக்கு உதவுங்கள் ஐயா என பிச்சைக்காரன் கெஞ்சினான். பிச்சைக்காரனின் பரிதாபகரமான நிலமையை புரிந்த இளைஞன் உடனடியாக தனது புதிய உடையை கழற்றி அவருக்கு வழங்கினார் மற்றும் பயணத்திற்காக அவர் எடுத்துச் சென்ற மிகக் குறைந்த உணவையும் அவருக்கு வழங்கினார். பிச்சைக்காரன் அந்த இளைஞருக்கு ஆயிரம் முறை நன்றி தெரிவித்தார். ஆனால் இளைஞன் தனது நல்ல ஆடைகளை பிச்சைக்காரருக்குக் கொடுத்ததால்  நேர்காணலுக்கு செல்ல சற்று தயங்கிய அவர், அரண்மனைக்கு வந்தபின் அரண்மனைக்குள் நுழைய போதுமான தைரியத்தை சேகரித்தார்.

ஏழை இளைஞன் முன்பு இருந்தது போல் அழுக்கு உடையுடன் அரண்மனைக்கு வந்தபின் அரசின் உதவியாளர் நேர்காணல் அறைக்கு செல்லும் வழியைக் காட்டினார். ராஜா அறைக்குள் நுழைந்தபோது அவன் ஆச்சரியத்தில் மூழ்கினான், ஏனெனில் அந்த ராஜா சாலை ஓரம் நின்ற பிச்சைக்காரனைப் போலவே இருப்பதைக் கவனித்தான்.

அந்த மனிதனின் கண்ணில் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியைக் கண்ட மன்னர், 'ஆம், உங்கள் வழியில் நீங்கள் சந்தித்த பிச்சைக்காரன் நான் தான் என அரசர் சொன்னார்.' ஆனால் நீங்கள் ஏன் ஒரு பிச்சைக்காரனைப் போல அலங்கரித்தீர்கள், நீங்கள் ஒரு ராஜா, நீங்கள் ஏன் இதைச் செய்தீர்கள் என்று இளைஞன் தடுமாறினான். நீ ஒரு நல்ல இதயம் கொண்டவர் என்பதையும், சக மனிதர்களை நீ உண்மையாக நேசிப்பதையும் நான் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டியிருந்ததால் மற்றும் நான் ஒரு ராஜாவாக உங்களிடம் வந்திருந்தால் என்னைக் கவர்ந்திழுக்க நீங்கள் எதையும் செய்திருப்பீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியும் என்று ராஜா கூறினார். மேலும் எதையும் எதிர்பார்க்காமல் தேவைப்படுபவருக்கு தாராள மனப்பான்மையும் அன்பும் உண்மையிலேயே இருப்பதை ஒருபோதும் அறிந்திருக்க மாட்டேன். பிச்சைக்காரன் மனிதனிடம் உங்கள் அன்பின் தாராள மனப்பான்மையைப் பார்க்கும் ஒரு பெரிய இதயத்தின் அடையாளம் இது உங்கள் சக மனிதர்களை நீங்கள் உண்மையிலேயே நேசிக்கிறீர்கள் என்பதை நிரூபித்தது.  நாட்டிற்கு ஒரு தேவை  சிம்மாசனத்தை வழங்குவதும் பூர்த்தி செய்வதும் மட்டுமல்லாமல், தேசத்தின் அனைவரின் நலனுக்காகவும் பணியாற்றும் தலைவர். நீங்கள் என் வாரிசாக இருப்பதற்கு சரியான நபர் என்பதை நீங்கள் நிரூபித்துள்ளீர்கள்.

நீங்கள் வாழ்க்கையில் கருதும் ராஜாவுக்கு வாக்குறுதியளித்திருப்பது ஞானத்தை விட முக்கியமானது  இதை அங்கீகரிப்பது ஞானத்தின் ஆரம்பம். நம்முடைய சக மனிதர்களிடம் இரக்கமும் அன்பும் நிறைந்த ஒரு இதயம் இன்று இந்த உலகத்தில் ஒரு ராஜா உலகுக்கு வழங்கக்கூடிய மிகப் பெரிய பரிசு. இந்த நாட்டில் ஒரு ராஜா பணக்காரராகவும், கவர்ச்சியாகவும், சக்திமிக்கவராகவும் மற்றும் எல்லாவற்றையும் கொண்டிருக்கலாம்.  ஒரு பிச்சைக்காரனின் பணக்கார இதயத்துடன் ஒப்பிடும்போது இந்த ராஜ்யம் பயனற்றது என்று அரசர் கூறினார்.

அதன்பின் அந்த ஏழை இளைஞன் வருங்கால அரசனாக தேர்வு செய்யப்பட்டார்.