பேராசை பெரு நஷ்டம்

ஒரு ஆணும் பெண்ணும் நான்கு வருடங்களாக காதலித்து வந்தார்கள். இருவரும் கல்யாணம் செய்யலாம் என முடிவு செய்து வீட்டை விட்டு வெளியேறி தனியாக கல்யாணம் செய்து கொண்டு அவர்களின் புது வாழ்க்கையை ஆரம்பித்தார்கள். புதிய வாழ்க்கை வறுமையில் ஆரம்பிக்ககூடாது என்று அந்த ஆண் வேளைக்கு போகலாம் என முடிவு செய்து அந்த பெண்ணிடம் நான் மூன்று வருடங்கள் உன்னை விட்டு தனியா இருந்து வேலை பார்க்க வேண்டும் அப்போது தான் நாம் வாழ்வில் வேகமாக முன்னேற முடியும் என்று கூறினான். அவளுக்கு விருப்பம் இல்லையென்றாலும் அவனுக்காக சரி என்று கூறினாள். அவன் அடுத்த ஒருசில நாட்களில் ஒரு அரண்மனைக்கு வேளைக்கு செல்கின்றான்.

அங்கே அரண்மனையின் அரசர் அவனிடம் உனக்கு தினமும் சம்பளம் வேண்டுமா இல்லையென்றால் நீ வேலையை விட்டு வீட்டிற்கு செல்லும் போது மொத்தமாக வேண்டுமா என்று கேட்டார். அவனும் கடைசியில் நான் வீட்டிற்கு செல்லும் போது வாங்கி கொள்கின்றேன் என்றான். அவனும் நன்கு உழைத்தான். அவன் கூறியது போல் மூன்று வருடங்கள் கழித்து போனது கடைசி நாள் அன்று அரசரிடம் என்னுடைய காசு தாருங்கள் என்று கேட்டான். அரசர் அவரின் இரண்டு கையிலும் இரண்டு பெட்டிகளை கொண்டுவந்தார் அதில் ஒரு பெட்டி தங்க நிறத்தில் இருந்தது இன்னொரு பெட்டி இரும்பு நிறத்தில் இருந்தது.

அவன் தங்கநிற பெட்டியில் தான் கண்டிப்பாக காசு இருக்கும் என நினைத்து தங்கநிற பெட்டியை அரசரிடம் இருந்து வாங்கினான். அதை ஆசையாக திருந்து பார்த்தான் ஆனால் அதில் எதும் இல்லை. அவனுக்கு பயங்கரமான கோவத்துடன் அரசரிடம் நான் மூன்று வருடம் வேலைப் பார்த்துள்ளேன் நீங்கள் என்னை ஏமாற்றிவிட்டிர்களே என சண்டை போடுகிறான். அவனை பார்த்து அரசர் சிரித்து கொண்டே நான் உன்னிடம் இரண்டு பெட்டிகளை கொடுத்து அதில் ஒரு பெட்டியில் தான் காசு இருக்கும் என்று நான் கூறினேன் நீதான் தங்கநிற பெட்டியை எடுத்து கொண்டாய் இப்போது என்னிடம் சண்டை போடுகிறாய் நான் என்ன செய்வது என்று கூறினார்.அவன் அரசரின் கையில் இருந்த மற்றொரு பெட்டியை வாங்கி திறந்து பார்க்கிறான் அதில் ஐந்து லட்சம் மற்றும் ஒரு கிராம் தங்கம் இருந்தது. அப்போது அரசர் அவனிடம் ஒன்று கூறினார் நீ நன்றாக வேலை பார்த்தாய் அதனால் தான் உனக்கு அதிகமான காசு கொடுக்க முடிவு செய்தேன்.

நீ பேராசை படுகிறாயா?..... இல்லை கிடைக்குறது போதும் என்றும் நினைக்குறாயா?..... என்று பார்க்க தான் இப்படி உன்னை சோதித்தேன் என்றும் கூறினர். ஆனால் நீ நிறத்தை வைத்து இதில் தான் அதிக பணம் இருக்கும் என்றும் ஆசைப்பட்டு விட்டாய். பேராசை எப்போதும் பெரு நஷ்டத்தை கொடுக்கும் அது மட்டும் இல்லாமல் நிறத்தை வைத்துக்கொண்டு எதையும் முடிவு செய்யக்கூடாது என்றுக் கூறினார். பின்பு அவன் தவறான பெட்டியை தேர்ந்தெடுத்தர்காக வருந்தி அரசரிடம் மன்னிப்பு கேட்டான். அரசரும் அவனை மன்னித்து காசை கொடுத்தார். காசை பெற்றுக்கொண்டு அவன் மனைவியை பார்க்க ஆசையாக வீட்டிற்கு செல்கின்றான்.

அவள் அவனை எதிர்பார்த்தபடி வாசலில் நின்றாள். தன் கணவன் வருவதை பார்த்ததும் மிக்க மகிழ்ச்சி கொள்கிறாள்.

அவன் தன் மனைவியை கட்டி அணைத்தபடி உள்ளே அழைத்து செல்கிறான். பின்பு இரண்டு பேரும் உள்ளே சென்று பேசுகிறார்கள் அப்போது அவன் நடந்ததை மனைவிடம் கூறினான். எதையும் நிறத்தை வைத்துக்கொண்டு முடிவு செய்யக்கூடாது...... பேராசை படவும் கூடாது என்று... அவன் கூறியதை கேட்ட அவள் அரசர் கூறியது சரி எனக் கூறினாள். அவனும் தன் தவறை உணர்ந்துக் கொண்டான்.

Moral Of The Story:

முயற்சி திருவினையாக்கும் முயன்றால் சாதிக்க முடியும்

ஒரு ஊரில் ஊர் தலைவர் ஒருவர் அந்த ஊரில் உள்ளவர்களுக்கு ஒரு போட்டி ஒன்று வைத்தார். அந்த போட்டி என்னவென்றால் ஊர் மக்கள் நடக்கும் பாதையில் ஒரு பெரிய வட்டவடிவ கல் ஒன்றை வைத்து அதை நகர்த்துபவர்களுக்கு மிக பெரிய பரிசு உண்டு என்று கூறினார். ஊரில் உள்ள அனைவரும் அந்த ஊர் தலைவர் சொன்ன போட்டியை கண்டு சிரித்தார்கள், இன்னும் சிலர் இவ்வளவு பெரிய கல்லை யார் தூங்குவார் என்று கண்டு கொள்ளாமல் சென்றார்கள். சிலபேர் அந்தக் கல்லை தாண்டி சென்றனர்.

அப்போது அந்த ஊருக்குள் ஒரு வியாபாரி ஒருவர் வந்தார். அவர் பாதையில் கிடக்கும் கல்லை பார்த்து அய்யோ!! என்ன இவ்வளவு பெரிய கல் நடக்கும் பாதையில் இருக்கிறது என்று அந்த கல்லை தூக்கி போட முடிவு செய்தார் ஆனால் அந்தக் கல்லை அவரால் அகற்ற முடியவில்லை. எவ்வளவோ முயற்சி செய்துவிட்டு வீடு திரும்புகிறர். இதே போன்று தினமும் அந்தக் கல்லை நகற்ற முயற்சி செய்தார் விடாமுயற்சியில் அந்தக் கல்லை நகர்த்தினார். நகர்த்திய அந்த கல்லின் அருகே ஒரு தாள் இருப்பதை கவனித்தார் உடனே அந்த தாளை எடுத்து பார்க்கும் போது அதில் ஏதோ ஒன்று எழுதிருப்பதை பார்க்கின்றார் அந்த தாளில் எழுதியிருப்பது இந்த கல்லை தூக்குபவர்க்கு யானை மேல் ஏற்றி ஊர் மரியாதையை செய்யப்படும் என்று எழுதப் பட்டிருந்தது. இதை மரத்தின் பின்னால் மறைந்து கொண்டு பார்த்து கொண்டு இருந்த ஊர் தலைவர் நாளைக்கு உனக்கு ஊர் மரியாதை அளிக்கப்படும் என்று கூறினார்.

மறுநாள் ஊர் தலைவர் சொன்ன படி அந்த வியாபாரியை யானை மேல் ஏற்றி ஊர் மரியாதையை செய்து அவருக்கு ஐந்து தங்க நாணயங்கள் வழங்கப்பட்டது. இதை கண்ட ஊர் மக்கள் நாமும் அந்த கல்லை நகர்த்த முயற்ச்சி செய்திருக்கலாமே என்று வருந்தினார்கள்.

Moral of The Story: